Katecheza ukazuje Mękę Jezusa jako centrum życia duchowego i źródło zbawienia. Wyjaśnia, czym jest duchowość pasjonistów, jakie ma korzenie i znaczenie dla Kościoła. Opisuje także rozwój badań nad tą duchowością, jej cechy oraz aktualne formy apostolstwa pasjonistów – skupione na głoszeniu Męki Pańskiej, modlitwie, rekolekcjach i misjach.
Autor: o. Bernard Mayele Muntwene, C.P.
Nie jest łatwo zdefiniować pojęcie duchowości, a tym bardziej sprecyzować jego treść. Samo słowo „duchowość” pochodzi od łacińskiego słowa spiritus i odnosi się do doskonałości życia na wzór Boga, życia nadprzyrodzonego, życia w świetle wiary i w opozycji do stanu bez łaski. Chociaż w samej Biblii nie znajdziemy teorii duchowości, jej treść została zawarta w dużej mierze w listach św. Pawła. Często odnajdujemy w nich zaproszenia do życia duchowego (1Kor 2,13; Gal 6,1; Rz 8,9), do życia w świętości zmierzającej do doskonałości: ducha, duszy i ciała (1Tes 5,23). W tym napomnieniu Paweł podsumowuje sposób życia chrześcijanina, rozumiany jako życie podporządkowane Duchowi Zmartwychwstałego Pana (Rz 8).
