O godz. 11:00 w kościele klasztornym sprawowana była Msza święta, podczas której dwaj nowicjusze – Piotr i Oskar – złożyli swoje pierwsze śluby zakonne. Zgodnie z przewidzianą formułą ślubowali głębiej zjednoczyć się z Chrystusem Ukrzyżowanym, wierniej kroczyć Jego śladami oraz gorliwiej rozważać i szerzyć pamięć o Jego męce słowem i czynem. Jednocześnie zobowiązali się do życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie według Reguły i Konstytucji Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa.
Podczas homilii o. Prowincjał zwrócił uwagę, że kończący okres nowicjatu neoprofesi rozpoczynają nowy etap życia – czas, gdy to, czego się nauczyli i dowiedzieli, mają wprowadzać w codzienność. Droga ta nie zawsze jest łatwa – prowadzi czasem stromo pod górę. „To góra Golgoty, na którą się wspinamy podążając drogą błogosławieństw” – mówił.
Przypomniał także nauczanie św. Pawła od Krzyża, który zachęcał do „naśladowania Chrystusa w miłości pełnej ofiary” – nie po to, by się upokorzyć czy coś udowodnić, lecz by umierać dla własnego egoizmu i żyć dla Boga i bliźniego.
Kończąc zwrócił się neoprofesów: „Drodzy Bracia, wchodzicie na drogę, która prowadzi do świętości. Wchodzicie z przedszkola do szkoły, szkoły mądrości Krzyża. W tej szkole wielu przed Wami osiągnęło sukces, wielu cieszy się chwałą świętości (…). Oni podążyli tą drogą i na jej końcu spotkali Chrystusa Zmartwychwstałego, który przyjął ich do swojej chwały. (…) Na tej drodze wielka świętość jest możliwa. W tej szkole świętości można się nauczyć. (…) Ale wejście do tej szkoły nie oznacza automatycznej świętości. Świętość to codzienna, ciężka, wytrwała praca”.
Życzymy naszym Współbraciom, aby ich codzienna, wytrwała praca nad sobą i zmaganie ze słabościami owocowało świętością, a Boża łaska niech zawsze ich prowadzi i wspiera na drodze powołania.
