W sobotę (18.01.2025r.) nad ranem odszedł do Pana w wieku 95 lat o. Kazimierz (w świecie Ryszard) Pawlak CP, pochodzący z naszej prowincji, choć przez większość życia pracujący w Szwecji w prowincji św. Józefa (Anglia, Walia i Szwecja).
Ryszard Pawlak urodził się dnia 12 września 1929 roku we wsi Ciółkowo Rogozino koło Płocka. Pochodził z prostej, pobożnej, rolniczej rodziny Władysława i Józefy z domu Jóźwiak osiadłej po wojnie we wsi Włóki (parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Daniszewie). Pasjonistów poznał prawdopodobnie w Rawie Mazowieckiej, gdyż rodzina przez pewien czas mieszkała w tamtej okolicy – I Komunię i bierzmowanie przyjął Ryszard w 1948 roku w Boguszycach. W wieku 21 lat zdecydował o wstąpieniu w szeregi pasjonistów, co stało się dnia 22 sierpnia 1950 roku. Dnia 3 września tego roku przywdział habit zakonny przyjmując imię Kazimierz od Męki Pańskiej i rozpoczął roczny nowicjat w Sadowiu. Po pierwszych ślubach 4 września 1951 roku podjął studia w seminarium pasjonistów w Przasnyszu, które pomyślnie ukończy w roku 1957. Śluby wieczyste złożył 5 września 1954 roku, a święcenia kapłańskie przyjął 2 lutego 1957 roku.
Po otrzymaniu święceń został skierowany do nowopowstałej placówki pasjonistów w Łodzi, gdzie wówczas rozpoczynała się dopiero budowa domu zakonnego. W tym czasie pracował jako katecheta w szkole oraz pomagał w parafiach w Kochanówku i św. Antoniego. Po 3 latach pobytu w Łodzi został skierowany do Rawy Mazowieckiej, gdzie przez jeden rok posługiwał jako katecheta, po czym przeniesiono go do Sadowia, gdzie angażował się w pracę rekolekcyjną oraz pomoc w okolicznych parafiach. W roku 1963 został skierowany do Warszawy, gdzie posługiwał w parafiach na św. Wacława na Gocławku i Najczystszego Serca Maryi przy pl. Szembeka w sumie przez trzy lata. Następne 3 lata spędził w Przasnyszu jako rektor tego klasztoru, a po zakończonej kadencji powrócił do Warszawy i pracował na Saskiej Kępie w parafii przy ul. Nobla do roku 1972. Wówczas na zaproszenie Ojca Generała Pasjonistów w styczniu wraz z o. Wojciechem Seligą udał się do Szwecji.
Swoje dalsze życie tak opisał w jednym z listów: „3 stycznia 1972 opuściliśmy (tzn. Wojciech i ja) Warszawę i udaliśmy się w drogę do Szwecji. Do Ystad przybyliśmy wieczorem 4-go stycznia. Przyjechał po nas br. Bernard pasjonista wraz z o. Teodorem oblatem. Nasz angielski był dosyć słaby, by się choć trochę porozumieć. Po drodze zostawiliśmy o. Teodora w jego parafii w południowej Szwecji i udaliśmy się do Jönköpingu gdzie dotarliśmy około godz. 1.00 w nocy. Tam czekali nas wszyscy pasjoniści ze wspólnoty 3-ch ojców i jeden brat. W Jönköpingu pozostaliśmy około 10 dni. Wtedy o. Victor, który był rektorem poszukiwał dla nas kursu języka szwedzkiego. Możliwości były dwie Sztokholm i Växjö. Zdecydowano się na Växjhö gdzie rozpoczęliśmy naukę języka szwedzkiego. Kurs był intensywny w filii uniwersytetu Lund i trwał 4 i pół miesiąca każdego dnia 6 i pół godz. dziennie. Po ukończeniu go pracowałem w Växjö przez kilka miesięcy. Przed świętami Wielkanocny zostałem przesłany do Kalmaru i tutaj pracowałem z br. Franciszkiem, który był dla mnie dużą pomocą w katechizacji. Tutaj miałem 4-ry placówki, do których dojeżdżałem w każdą sobotę i niedzielę, by odprawiać mszę św. i katechizować dzieci. W Kalmarze pracowałem do 1977, następnie zostałem przeniesiony do Växjö i tutaj pracowałem 2 lata tzn. do r. 1980. Następnie powróciłem do Kalmaru i tu pracowałem 2 lata. W roku 1982 w lutym zostałem przeniesiony do Uddevala i tu otworzyłem nową parafię i tu pracowałem 6 lat. Następnie zostałem przeniesiony do Göteborga i tu pracowałem jeden rok jako wikariusz. Następnie w r. 1989 zostałem rektorem Polskiej Misji i jako rektor przepracowałem ponad 15 lat. W roku 2004 zostałem emerytem i w dalszym ciągu pracuję odwiedzając chorych i odprawiam mszę św”.
W roku 2004 obaj polscy pasjoniści w Szwecji zdecydowali o inkardynacji do angielskiej prowincji św. Józefa JOS (obecnie włączona do prowincji irlandzko-szkockiej PAT), która odpowiadała za misję pasjonistów w Szwecji. Jednocześnie zdecydowali o pozostaniu do końca życia w tym kraju, któremu poświęcili większość swojego kapłańskiego życia. Ziemska droga o. Kazimierza Pawlaka, zakończyła się dnia 18 stycznia 2025 roku w wieku 95 lat w Göteborgu.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się na początku lutego w Göteborgu.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.