Scroll Top

Życie wspólnotowe – Katecheza

Życie wspólnotowe: “Morze miłości i cierpienia” - Katecheza 9
Pierwsza refleksja płynie z radości bycia członkiem Zgromadzenia, mojej rodziny charyzmatycznej, nie mniej ważnej niż moja rodzina biologiczna. Przy różnych okazjach często podkreślam, że zgromadzenie pasjonistów jest najpiękniejszą rodziną, jaka istnieje; to cudowna rodzina! Powód jest prosty – to moja rodzina. Bez tego doświadczenia życie we wspólnocie czy wypełnianie go entuzjazmem nie byłoby możliwe.
Druga refleksja – życie wspólnotowe jest wielkim darem od Boga i możliwym do zrozumienia tylko poprzez wiarę. Nauki humanistyczne – psychologia, socjologia itp. pomagają nam zrozumieć dynamikę interpersonalną w obrębie wspólnoty, ale piękno „życia we wspólnocie” pochodzi z wiary i doświadczenia.

Papież Franciszek podczas spotkania z Przełożonymi Generalnymi (2014) powiedział, że „centralnym punktem Kościoła i życia konsekrowanego jest komunia”. Sięgając po najnowsze dokumenty Kościoła, otrzymujemy prawdziwy obraz obecnej rzeczywistości. Dziś mocno odczuwamy potrzebę zadawania sobie pytań o życie wspólnotowe. Kiedy organizuję kursy formacyjne dla wspólnot zakonnych, 90% przełożonych prosi mnie o omówienie „życia we wspólnocie”. Rozmawiając z uczestnikami kursów odnoszę wrażenie, że zatraciliśmy teologiczną koncepcję wspólnoty. Nasze wspólne życie ma jednak podłoże teologiczne; nie społeczne. To nie poprzez studiowanie socjologii i psychologii nabywamy zdolności do życia we wspólnocie; ale dzięki przyjętemu chrztowi. Wykluczając rzeczywistością teologiczną trudno jest stworzyć „komunię życia” we wspólnocie zakonnej.

Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.